Een visie voor het centrum door en voor de inwoners van Hoevelaken

Met het instemmen van de gemeenteraad met de Centrumvisie is een belangrijke stap gezet in het vernieuwen van het centrum van Hoevelaken. De visie heeft als doel het centrum voor de toekomst als belangrijke plek van samenkomst en ontmoeten veilig te stellen en te ontwikkelen op het gebied van aantrekkelijkheid en compleetheid van het voorzieningenaanbod. Tot zover is de opgave, die in de centrumvisie centraal stelt, bijzonder vergelijkbaar met de opgaven waar ook andere centra mee aan de slag moeten.

Foto: Kees van den Heuvel

Uniek is de wijze waarop de visie vorm en inhoud heeft gekregen. De gemeente Nijkerk heeft in 2017 een brede dialoog gevoerd met haar bevolking. Hieruit zijn op tal van initiatieven naar voren gekomen en onder de noemer ‘Samen aan zet!’ worden deze door de gemeente gefaciliteerd en ondersteund. Zo ontstond er vanuit de dialoog een taskforce die vervolgens is omgevormd tot een visiegroep. Onder leiding van een onafhankelijk voorzitter heeft de Visiegroep onderzocht, gediscussieerd en uiteindelijk -nadat ook de Hoevelakense samenleving haar ideeën, wensen en zorgen had geuit- de Centrumvisie Hoevelaken opgesteld. SAB heeft in dit proces het stedenbouwkundig ontwerponderzoek en –advies voor haar rekening genomen en de Visiegroep voorzien van kennis, die zij op andere plekken heeft opgedaan.

Bijzonder is met name de samenwerking in de visiegroep. Want natuurlijk is de visie als resultaat een document, maar bovenal is de vruchtbare samenkomst van actieve en betrokken inwoners, organisaties en ondernemers van Hoevelaken de winst van het opstellen van de visie. De centrumvisie is dan ook vooral een droom van, voor en door mensen die in Hoevelaken geworteld zijn en zich inzetten voor een aantrekkelijke woon- en leefomgeving. Als ontwerpers en adviseurs is het mooi onderdeel te mogen zijn van zo’n bijzonder participatieproces.

Met het instemmen van de gemeenteraad gaat de Centrumvisie Hoevelaken een nieuwe fase in, ‘Van woord naar daad’. In de komende jaren wordt de openbare ruimte ingericht en zullen vastgoedeigenaren en winkeliers een bijdrage gaan leveren aan de opwaardering en vernieuwing van gebouwen. Stap voor stap is Hoevelaken op weg naar een vitaal kloppend hart van Hoevelaken!

Sinds 1 juli 2015 kennen we in Nederland het Programma Aanpak Stikstof (PAS). De afgelopen maanden is het PAS diverse malen in het nieuws geweest, vooral vanwege projecten die zijn stilgelegd als gevolg van het PAS. De vraag die nu in de lucht hangt: zet de Raad van State een streep door het PAS? In dit bericht nemen wij u mee door de berichtgeving en sluiten wij af met een advies!

Wat is het PAS?

Voor ruimtelijke ontwikkelingen geldt dat zij geen negatieve effecten teweeg mogen brengen op Natura 2000-gebieden. Eén van de elementen, die kan leiden tot negatieve effecten op Natura 2000-gebieden, is de uitstoot van stikstof. Verkeer, landbouw en industrie zijn bronnen van stikstofuitstoot. Om economische ontwikkelingen alsnog mogelijk te maken, ondanks deze stikstofuitstoot, is het PAS opgericht. Het PAS is een programma waarin overheden, natuurorganisaties en ondernemers samenwerken aan ruimte voor economische ontwikkelingen, sterkere natuur en minder stikstof. Het programma bestaat uit een samenhangend pakket van ecologische herstelmaatregelen om de effecten van stikstof op natuur te verminderen. Deze maatregelen zijn per Natura 2000-gebied vastgelegd in gebiedsanalyses. Door de maatregelen ontstaat ruimte voor economische ontwikkelingen. De uitvoering van de maatregelen is wettelijk verplicht, omdat zonder het treffen van deze maatregelen de negatieve effecten van stikstof op de natuur niet kunnen worden uitgesloten en de geboden ontwikkelingsruimte niet als haalbaar kan worden gezien.

Het PAS onderuit?

Momenteel kunnen ruimtelijke ontwikkelingen, die zorgen voor een negatief effect op Natura 2000-gebied, door hun stikstofuitstoot aanspraak maken op de ontwikkelingsruimte die door het PAS en haar maatregelen wordt geboden. Deze ruimte is bepaald met een zogeheten passende beoordeling; een toets die het fundament van het PAS vormt. Al enkele jaren worden echter vraagtekens gesteld bij het PAS. Biedt het PAS wel voldoende bescherming voor de Natura 2000-gebieden? Een negatief antwoord op deze vraag zou betekenen dat hier sprake is van strijdigheid met de Europese wet- en regelgeving!
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State buigt zich inmiddels al geruime tijd over deze kwestie. Om tot een afgewogen oordeel te kunnen komen, heeft zij onder andere prejudiciële vragen gesteld aan het Europees Hof van Justitie. Is het PAS volgens het Hof in overeenstemming met de Europese Habitatrichtlijn en dus juridisch houdbaar? Het Hof van Justitie heeft de Afdeling laten weten aan welke eisen de passende beoordeling, het fundament van het PAS, moet voldoen. De inschatting is nu dat het PAS niet aan al deze eisen voldoet. Er lijken echter wel mogelijkheden voor reparatie te zijn. De Raad van State zal ergens komende maanden tot een definitief besluit komen.

Wat nu?

Momenteel is vergunningverlening op basis van het PAS nog mogelijk. Waarschijnlijk komt dit na de uitspraak van de Raad van State (tijdelijk) stil te liggen. Plannen die aanzienlijke stikstofuitstoot veroorzaken zullen dan in ieder geval tijdelijk lastiger te realiseren zijn, zo is de verwachting. Wij adviseren u daarom, om snel in kaart te brengen of het plan tot aanzienlijk stikstofuitstoot kan leiden, door het uitvoeren van een AERIUS-berekening. Mocht er sprake zijn van stikstofuitstoot dan kan daarvoor nu nog een vergunning worden aangevraagd. De energietransitie zorgt er verder voor dat minder fossiele brandstoffen worden gebruikt in de toekomst. Ook dit biedt mogelijkheden, omdat minder fossiele brandstof ook betekent dat er minder stikstof wordt uitgestoten. Heeft u vragen naar over het PAS of de stikstofuitstoot die te verwachten is van een ontwikkeling? Stel ze gerust! Onze adviseurs denken graag met u mee!

Versterking economische betekenis van een recreatiegebied

Recreatie Midden-Nederland is de uitvoeringsorganisatie van de recreatieschappen Stichtse Groenlanden en Plassenschap Loosdrecht en omstreken. Recreatie Midden-Nederland ontwikkelt, realiseert, beheert, onderhoudt en exploiteert vele terreinen voor openlucht dagrecreatie, recreatieve routes en routenetwerken.

Om het recreatief aanbod beter aan te laten sluiten op de behoefte wil het Recreatieschap De Stichtse Groenlanden de recreatieterreinen, waaronder het Recreatief Knooppunt ’t Waal nabij Tull en ‘t Waal, toesnijden op een breder gebruik, om daarmee de recreatieve en economische betekenis te versterken.

Op basis van een intensief participatietraject met omwonenden, ondernemers, bestuurders en andere betrokkenen, en de uitgangspunten die de gemeente Houten heeft geformuleerd voor deze recreatieve ontwikkeling, is een gebiedsconcept opgesteld. Het gebiedsconcept voorziet in versterking van de huidige recreatieve activiteiten (zwemplas, ligweiden, wandelroutes), met dag- en verblijfsrecreatieve voorzieningen, horeca en andere voorzieningen.

Bron: Recreatieschap Midden-Nederland

SAB zorgt, in opdracht van het Recreatieschap Midden Nederland en in samenwerking met LRAU en de gemeente Houten, voor de vertaling van het gebiedsconcept in een bestemmingsplan. Het is daarbij de uitdaging om juridische kaders te stellen die enerzijds voldoende ruimte bieden voor de wensen van de eigenaar en gebruikers en anderzijds voldoende zekerheid geven aan omwonenden én voldoende bescherming bieden aan de natuurlijke omgeving.

Vertaling van het gebiedsprogramma in deelgebieden,
als onderlegger voor het bestemmingsplan.

Eind 2018 ben ik in dienst getreden bij SAB als milieuplanoloog. Samen met mijn vrouw en twee kinderen woon ik in Malden, een dorp net ten zuiden van Nijmegen.

Rigide regels

Al geruime tijd werk ik in de ruimtelijke ordening. Er is in de afgelopen jaren heel veel veranderd en er gaat ook weer heel veel veranderen. In den beginne was er een Wet geluidhinder waarin stond dat wegen met een verkeersintensiteit van 2.450 motorvoertuigen per etmaal of minder, geen geluidzone hadden en dus ook geen onderzoeksplicht kenden. Naar aanleiding van jurisprudentie is dit onderdeel verwijderd en zijn zelfs 30 km/uur wegen in het kader van een goede ruimtelijke ordening aan een onderzoek onderhevig. Af en toe vraag ik mij af waar we mee bezig zijn. Ja, je kunt hinder ondervinden van drukke 30 km/uur wegen, maar nee, dit is toch niet voor alle 30 km/uur wegen nodig? Vooral omdat op basis van artikel 3.3 lid 1 van het Bouwbesluit 2012 alleen wegen getoetst moeten worden waarvoor een hogere waardenbesluit is vastgesteld. Sommige omgevingsdiensten zijn op dit punt naar mijn smaak te rigide en eisen voor alle omliggende 30 km/uur wegen een onderzoek, ook al hebben ze maar een paar honderd motorvoertuigen per etmaal. Zouden we hier niet wat pragmatischer mee om kunnen gaan?

Zorgvuldig beleid

In het begin van de jaren ’00 hadden we andere problemen. In Zuid-Nederland kon werkelijk geen enkel bouwplan meer ontwikkeld worden, want Zuid-Nederland zat op slot in verband met de mogelijke overschrijdingen bij luchtkwaliteit. De overheid heeft na jaren gesteggel beleid en maatregelen geformuleerd, zodat deze status-quo pas in 2007 verdween. Ik onderschrijf de gezondheidsproblemen die bij luchtkwaliteit en bij geluid kunnen ontstaan. Deze gezondheidsproblemen mogen en kunnen niet door de overheid op de burger, die een enkele woning wil realiseren, afgewenteld worden. Hiervoor moet zij zorgvuldig, tijdig, beleid formuleren en het beleid uitvoeren (en niet door de rechter te hoeven worden teruggefloten!).

Stikstofdepositie

Zo dreigen nieuwe ontwikkelingen ook op dit moment weer volledig vast te lopen door het uitblijven van maatregelen in het kader van de vermindering van de stikstofdepositie. Op dit moment is op 66 Natura 2000-gebieden (vooral in het zuiden en midden van Nederland) een verlaagde grenswaarde van toepassing, oftewel op deze natuurgebieden wordt de kritische depositiewaarde overschreden, hier kan geen 0,05 mol/ha/jaar meer bij. In de komende periode gaat de Raad van State beslissen wat te doen met de paar honderd zaken die aangehouden zijn met betrekking tot onder andere dit aspect. Bij de diverse rechtbanken liggen ook nog verschillende honderden zaken waarover een beslissing moet worden genomen. Ik hoop dat de regering verstandig is om hier de nodig maatregelen (zoals het sluiten van de kolencentrales en impopulaire maatregelen) wil treffen, zodat de opstapel zijnde ruimtelijke plannen doorgang kunnen vinden.

Zo blijft het voor mij altijd spannend welke ontwikkelingen er zijn in de jurisprudentie en in welke richting de wet- en regelgeving zich naar toe beweegt. Zo komt de Omgevingswet, weliswaar niet met rasse schreden, steeds dichterbij.

Waar ik heel vrolijk van word zijn de plannen waar ik ook aan heb mogen werken. Als ik langs een project rijd, herken ik vaak de lijnen en vormen van mijn collega’s stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten en ontwerpers. De veranderingen door de jaren herken je goed door vormgeving en materiaalgebruik. En als je dan door een nieuwe’ woonwijk loopt en de rust die je voor ogen stond ook werkelijkheid is geworden, dan is het fijn om hier een bijdrage aan te hebben kunnen leveren.

Een groen en uitnodigend plein waar ruimte is voor evenementen, maar waar het ook levendig is als er geen evenementen plaatsvinden. Dat is ons eerste idee voor een nieuw activiteitenplein in Lichtenvoorde. De gemeente Oost Gelre laat nu de ideeën van drie ontwerpbureaus, waaronder dat van SAB, zien op haar website en vraagt de mening van alle inwoners daarover. De reacties zullen straks meewegen in het besluit wie van deze bureaus de opdracht krijgt om dit ontwerp – samen met een klankbordgroep en omwonenden – verder uit te werken in een inrichtingsplan voor de openbare ruimte van de Bonifatiushof en omgeving in Lichtenvoorde.

Download hier de hele poster (.pdf, 3MB)

Meer ruimte voor activiteiten in Lichtenvoorde

De gemeente Oost Gelre gaat op korte termijn aan de slag met de herinrichting van de openbare ruimte van de Bonifatiushof en omgeving in Lichtenvoorde. Wanneer de bibliotheek verplaatst is en de bebouwing van het project “Nieuwmarkt fase 3” is gerealiseerd, kan het centrum daarmee echt worden afgerond. Door de verplaatsing van de bibliotheek ontstaat ruimte in het centrum. Inwoners hebben eerder al aangegeven dat zij in het centrum van Lichtenvoorde graag meer plek zien voor activiteiten. Eén en één wordt hier dus twee: de ambitie is om een plein te realiseren dat het centrum van Lichtenvoorde meer kleur geeft en dat een podium biedt voor activiteiten.

Een multifunctioneel plein

Hoe zorg je ervoor dat een plein ruimte biedt aan evenementen? Maar vooral ook: dat het een groen en uitnodigend karakter heeft als er geen evenementen plaatsvinden? Wij vinden het belangrijk dat het plein op alle tijden van de dag en op alle dagen in het jaar uitnodigt om er langer te blijven. Daarom gaat ons ontwerp uit van een centraal “hart” van het plein met groenelementen, een fontein en ruime zitbanken. Dat zorgt voor levendigheid op alle dagen in het jaar. De dahlia in het bestratingspatroon verwijst op een subtiele manier naar het bloemencorso dat zo kenmerkend is voor Lichtenvoorde. Het verdiepte plein kan tijdelijk water opslaan bij heftige regenbuien en biedt zo de gewenste flexibiliteit ten aanzien van klimaatadaptatie. Het podium biedt plek aan kleine en grote optredens en kan op een slimme manier met doek overkapt worden wanneer dat nodig is. Ook een markt, foodfestival of eventueel de kermis passen goed op het plein. Dat zorgt ervoor dat dit deel van het centrum straks multifunctioneel inzetbaar is.

Klankbordgroep en omwonenden

Begin april neemt het college van B&W het besluit welk ontwerpbureau de opdracht krijgt. De onlangs opgerichte klankbordgroep gaat alle reacties op de drie schetsontwerpen bekijken en zal het college advies uitbrengen bij het maken van de keuze. Het uiteindelijke ontwerp zal samen met de klankbordgroep, omwonenden en andere betrokkenen worden uitgewerkt.

Meer informatie is te vinden op de website van Geef Lichtenvoorde Kleur en op de Facebook pagina.

Om de klimaatdoelstellingen van Parijs te kunnen halen heeft Nederland zichzelf de ambitie gesteld om in 2030 bijna de helft minder broeikasgassen (49%) uit te stoten dan in 1990. Gemeenten zullen een belangrijke rol moeten spelen bij de uitvoering van deze ambitie. Hoe kunnen hierin verstandige keuzes worden gemaakt?

Wij hebben inmiddels diverse gemeenten ondersteund bij het uitwerken van hun duurzaamheidsdoelstellingen. Daarbij merken we dat vaak dezelfde vragen terug komen. In dit artikel lichten wij er enkele uit en laten wij zien waarom het kan helpen om met een ruimtelijke blik naar deze vraagstukken te kijken. Dus niet alleen vanuit beleidsteksten, maar met een heldere visie. En niet alleen met een beschrijving van de economische effecten, maar ook van de ruimtelijke kwaliteiten en effecten. Kortom: binnen welke randvoorwaarden en spelregels kunnen we zonneparken en windmolens een blijvende plek geven in onze leefomgeving?

Van Klimaatakkoord naar Regionale Energiestrategie

Afgelopen zomer presenteerde het kabinet de hoofdlijnen voor het Klimaatakkoord en als vervolg daarop maken de regeringspartijen nu afspraken over concrete klimaatmaatregelen. Die zullen een plek krijgen in de uitgewerkte versie van het Klimaatakkoord. Deze moet aan het einde van 2018 klaar zijn, zodat er in 2019 gestart kan worden met de uitvoering. Gemeenten zullen een belangrijke rol gaan spelen bij die uitvoering, met name in de samenwerking van gemeenten om samen een Regionale Energiestrategie (RES) te bepalen. Dit betekent dat gemeenten voor grote keuzes komen te staan.

Verstandige keuzes voor hernieuwbare energie

Het Klimaatakkoord zet fors in op een snelle omslag van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energie. De ontwikkeling van windmolens en zonneparken moet een flinke duw in de rug krijgen. Maar hoe kunnen we verstandige keuzes maken over de inzet van gronden voor deze doeleinden? Wat betekent dit voor de ruimtelijke kwaliteit van een gemeente? Een overzicht van de ruimtelijke (on)mogelijkheden van gronden voor het opwekken van zonne- en windenergie is hierbij van grote toegevoegde waarde.

Laadvermogen van het landschap

Ieder landschapstype heeft zijn eigen karakteristieken. Door deze goed in beeld te brengen kan worden bepaald wat ieder landschapstype kan “dragen”, wat het “laadvermogen” van het landschap is. Voor de gemeente Zutphen brachten wij bijvoorbeeld op heldere wijze in kaart onder welke voorwaarden zonneparken wel of niet passend zijn binnen de verschillende landschapstypen in de gemeente. In twee werksessies brachten we samen met medewerkers van de gemeente vanuit verschillende beleidsvelden in beeld welke knelpunten, kansen en aandachtspunten hierbij een rol spelen. Door model-zonneparken op kaarten te plaatsen, kregen we een goed beeld van de omvang en de mogelijke ruimtelijke effecten van zonneparken. Met kaarten en tabellen maakten wij vervolgens per landschapstype inzichtelijk welke spelregels hier vanuit ruimtelijk oogpunt leidend zijn. Aspecten als situering, inpassing en hoogte komen hierin aan bod.
Vanuit deze randvoorwaarden werkten wij samen met de gemeente aan een voorbeelduitwerking: wat is er in de praktijk mogelijk? Hiermee had de gemeente snel inzicht in de potentiële hoeveelheid aan hernieuwbare energie die – binnen randvoorwaarden – binnen de gemeente mogelijk zou kunnen zijn. Dat hielp de gemeente om hun laadvermogen van het landschap inzichtelijk te maken, daarmee onder meer hun positie te bepalen binnen de Regionale Energiestrategie (RES) en initiatieven te kunnen beoordelen. De studie wordt verwerkt in het Omgevingsplan Landelijk Gebied.

In dit voorbeeld trokken wij samen met de gemeente op, maar dat kan ook in samenspraak met inwoners.

Verkennen van potentiële locaties

Bij het inventariseren van de (on)mogelijkheden voor windenergie kan het daarnaast helpen om een 3D-beeld te maken van een concrete potentiële locatie voor een zonnepark of een windmolen. Dit deden wij bijvoorbeeld voor de gemeente Gorinchem, die zocht naar mogelijkheden om twee windmolens op hun grondgebied toe te voegen. De 3D-beelden hielpen inzicht te krijgen in de ruimtelijke effecten en daarmee de positie van deze windmolens.

Hoe bent u als gemeente aan de slag met energietransitie? Hoe bepaalt u uw positie binnen de Regionale Energiestrategie? Wij denken graag vrijblijvend met u mee over de mogelijkheden die wij voor uw gemeente in beeld kunnen brengen. Zo kunnen we samen inhoudelijk richting geven aan uw én onze duurzaamheidsambitie.

 

Op 27 september jl. heeft Provinciale Staten van Gelderland vijf PIP’s (provinciale inpassingsplannen) voor PAS-maatregelen in Natura 2000-gebieden vastgesteld. SAB mocht de provincie het afgelopen jaar adviseren over en assisteren bij de planologisch-juridische werkzaamheden. Zo werden niet alleen de inpassingsplannen door SAB opgesteld, maar ook procedure-gerelateerde zaken zoals het opstellen van de zienswijzennota’s.

In veel Natura 2000-gebieden is er sprake van een overschot aan stikstof. Dit is schadelijk voor de natuur en zet de vergunningverlening ten behoeve van economische ontwikkeling ‘op slot’. De Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) heeft ontplooiing van economische activiteiten en het beschermen en ontwikkelen van natuur tot doel. Onderdeel van het PAS is een samenhangend pakket van ecologische herstelmaatregelen om de effecten van stikstof op natuur te verminderen.

De provincie Gelderland is verantwoordelijk voor de uitvoering van een deel van deze maatregelen. Deze maatregelen spelen in 13 verschillende gebieden en zijn opgenomen in gebiedsanalyses. In zes van de dertien gebieden hebben de uit te voeren maatregelen direct effect op het huidige grondgebruik en de huidige bestemming inclusief gebruiksvoorschriften. Daarnaast speelt juridische afdwingbaarheid (gedoogplicht, onteigening) van PAS-maatregelen een rol. Dit speelt specifiek op gronden die niet in eigendom zijn en waar géén overeenstemming is met de eigenaar over de uitvoering van de PAS-maatregelen.

Gezien de PAS-urgentie is SAB medio 2017 gestart met het opstellen van 6 Provinciale InpassingsPlannen (PIP) voor de volgende gebieden: Binnenveld (gemeente Ede), Stelkampsveld (gemeente Lochem), Lingegebied & Diefdijk-zuid (gemeente Lingewaal), De Bruuk (gemeente Groesbeek), Willinks Weust (gemeente Winterswijk) en Korenburgerveen (gemeente Winterswijk).
Elk van de zes gebieden vraagt een eigen benadering en daardoor een voor het gebied eigen planologisch juridische regeling.

Vijf van de zes inpassingsplannen zijn in september jl. door Provinciale Staten vastgesteld. Het zesde inpassingsplan wordt opnieuw in procedure gebracht vanwege een gewijzigd ontwerp. Daar wordt momenteel door SAB nog aan gewerkt; voor de overige vijf plannen zijn de werkzaamheden afgerond.

SAB werkt op dit moment hard aan de plannen voor woningbouwontwikkeling in Lopik Oost. In de nieuwe wijk, die door SBB-Lopik wordt ontwikkeld, zullen ongeveer 125 woningen een plaats krijgen.

Een plan voor en door inwoners van Lopik

Het stedenbouwkundig plan krijgt vorm op basis van diverse participatiebijeenkomsten met de inwoners van Lopik. De ontwikkeling startte begin oktober 2017 met een dorpsavond waarvoor alle inwoners waren uitgenodigd. En daar werd goed gehoor aan gegeven; de opkomst was hoog! Enerzijds wilden we op deze avond de markt van Lopik peilen, zodat het te realiseren woningbouwprogramma aansluit op de vraag. Anderzijds wilden we de inwoners van het dorp vragen hoe zij denken over de vormgeving van het plan.

Om een goede discussie te stimuleren, ontwierpen wij ter voorbereiding op deze bijeenkomst vier uiteenlopende stedenbouwkundige modellen. Zo was er een model dat aansluiting zoekt bij de omliggende boomgaarden (‘In de boomgaard’), een model met een dorpse sfeer (‘Ons dorp’), een model geïnspireerd op de boerenerven (‘Het lint en de boerenerven’) en tot slot een model met een meer lommerrijke opzet en gekromde straten (‘Lommerrijk Lopik’). Dit laatste model werd ingezet als tegenbeweging op de rest van het dorp waar de polderstructuur veelal leidend is in de ruimtelijke structuur.

Met een heldere presentatie namen wij de aanwezigen tijdens de dorpsavond mee door de vier modellen en de bijbehorende architectuurstijlen Uit de enquête die we vervolgens hielden bleek model ‘Lommerrijk Lopik’ het meest aansprekend. Inwoners van Lopik waardeerden dit model met name vanwege de aangename aanvulling die het vormt op de huidige structuur van het dorp. Daar was blijkbaar veel behoefte aan!

Na de dorpsavond is een Adviesteam samengesteld, bestaande uit omwonenden en potentiële nieuwe bewoners. Het Adviesteam is intensief betrokken bij de verdere planvorming van het stedenbouwkundig plan en kan waar nodig ook bijsturen.

Hoe gaan we verder?

Op dit moment ligt er een voorlopig ontwerp stedenbouwkundig plan. Tijdens de tweede dorpsavond eind april 2018 – waarbij de zaal wederom tot de nok was gevuld – is het plan als tussenstand van de planvorming gepresenteerd aan de inwoners van Lopik. Het plan is uitermate enthousiast ontvangen, zowel door de potentiële nieuwe bewoners als door de omwonenden.
Wij werken nu aan het definitieve ontwerp van het stedenbouwkundig plan, het bestemmingsplan en het inrichtingsplan. We verwachten dat het stedenbouwkundig plan voor het einde van 2018 kan worden afgerond. Dan zal ook het bestemmingsplan in procedure worden gebracht.

Bekijk hier de presentatie van het voorlopig ontwerp stedenbouwkundig plan – eind april 2018.

Kijk voor meer informatie op: www.lopikoost.nl.

 

 

Met SAB zijn we onlangs een lang weekend op excursie gegaan naar Valencia. Al op donderdagavond kwamen we aan en betrokken we ons hotel midden in de binnenstad. Op vrijdagochtend werd door Boris van Guiding Architects een bevlogen en zeer interessante rondleiding door de binnenstad gegeven. Op basis van de vele kaarten en beelden die hij bij zich had, maakte Boris heel aanschouwelijk hoe Valencia ontstaan is vanuit een oorspronkelijk Romeinse nederzetting en inmiddels is uitgegroeid tot de derde stad van Spanje. Later op de middag was er tijd en ruimte voor ontspanning en om gezellig op één van de vele zonovergoten terrasjes van de stad neer te strijken, of om de stranden te bezoeken natuurlijk.

Op de zaterdag nam Boris ons mee op de fiets. De tocht voerde door de oude bedding van de voormalige Turia-rivier; een echte regen-rivier die in vroeger tijden regelmatig de stad deed overstromen en daarom inmiddels is omgelegd zuidelijk van de stad. Een sterk staaltje waar wij, als Arnhems bureau wel aan kunnen refereren: in Arnhem is de Neder-Rijn immers in de late middeleeuwen juist richting de stad verplaatst; precies het omgekeerde als in Valencia dus. Boris liet zien hoe aanvankelijk de bedoeling was om een brede verkeersweg door de oude rivierbedding te leggen; gelukkig is evenwel later ervoor gekozen hier toch een mooi park aan te leggen.

Het woord ‘regen’ viel al, en niet helemaal voor niets. Want intussen was het wel gaan regenen en zelfs onweren. Het park overstroomde en daardoor kwamen we enigszins doorweekt aan bij de ‘Stad van de Wetenschap en de Kunsten’, het indrukwekkende futuristische complex van Calatrava waar Valencia vermaard om is. Zelfs in de regen ronduit spectaculair! We vervolgden we de trip, gezien de weersomstandigheden, vanaf hier met de bus. Na een lunch met echte authentieke Valenciaanse paella deden we de haven en ten slotte ook nog een echte volkswijk van Valencia aan. De dag sloten we af met een heerlijke cocktail aan het strand.
De zondagochtend had iedereen nog even tijd om de stad in te duiken voor we in de middag weer richting Nederland togen. Samengevat was het een prachtige excursie!